Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2011

Κακός γεννιέσαι, δε γίνεσαι!

Πάντα είχα την άποψη πως άλλο πράγμα είναι η κακία κ άλλο ο κακός άνθρωπος. Αυτό το στήριζα στο ότι κακία μπορεί να έχει ο καθένας μας για κάτι συγκεκριμένο, ενώ ο κακός θέλει να βλάψει όλο τον κόσμο είτε του έχει κάνει κάτι είτε όχι.
Στην πορεία άρχισα να σκέφτομαι πως την κακία μας την προκαλεί κάποιος άνθρωπος, κάποια κατάσταση. Άρα είναι κάτι που δεν είναι έμφυτο. Άρα όποιος έχει κακία δεν είναι κακός! Κακός γεννιέσαι, δε γίνεσαι.
Πολλές φορές στη μέχρι τώρα ζωή μου "πλήρωσα" το θάρρος της γνώμης κ της άποψής μου. Χαρακτηρίστηκα ως κακιά, επειδή απλά είπα την άποψή μου, την αλήθεια δηλαδή όπως την αντιλαμβανόμουν εγώ η ίδια. Παρόλο που προσπάθησα να εξηγήσω πως ό,τι λέω είναι η γνώμη μου και η άποψή μου και φυσικά δεν διατάζω κανένα να κάνει αυτό που λέω εγώ, πάλι κακιά ήμουν. Και το αποτέλεσμα κάποιες από τις φορές αυτές ήταν να προσπαθήσουν να μου βάλουν τρικλοποδιές χωρίς λόγο και αιτία, μόνο κ μόνο επειδή ήθελαν να ακούσουν οι άλλοι τη δική τους αλήθεια. Επειδή δεν άντεξαν να ακούσουν την αλήθεια όπως τη βλέπει κάποιος άλλος. Και στο κάτω κάτω, αν δεν αντέχεις να ακούσεις κάτι που ναι μεν ξέρεις αλλά δε θέλεις να το ακούσεις... Μη ρωτάς! Είναι απλό, νομίζω...
Θεωρώ πως το καλύτερο που έχεις να κάνεις, στην αρχή τουλάχιστον, στις τρικλοποδιές που σου βάζουν οι άλλοι είναι να αδιαφορήσεις. Μία, δύο θα τους περάσει. Όταν όμως βλέπεις πως είναι επαναλαμβανόμενο και πως ο άλλος προσπαθεί να σου κάνει κάτι για να πονέσεις κ να γελάει εκείνος, τότε; Τότε... εκδικείσαι! Ναι ξέρω, θα σκεφτείται πως είμαι κακιά. Αλλά, όχι δεν είμαι. Εκδικούμαι όταν πρέπει και όποιον πρέπει. Και πάλι η εκδίκηση για μένα είναι το τελευταίο που θα σκεφτώ. Όταν με βλάπτουν όμως δε μπορώ να κάθομαι και να το δέχομαι.

Παραδέχομαι ότι έχω κακία μέσα μου για συγκεκριμένα πράγματα όμως. Αυτό δε σημαίνει πως είμαι κακιά. Δε θέλω να βλάψω κανένα που δε με έχει  πειράξει ή δεν με έχει πονέσει. Αλλά και πάλι, θα πρέπει να είναι πολύ μεγάλο το κακό που μου έχουν προκαλέσει για να έχω τέτοια αισθήματα. Εχθρούς δεν έχω, όσοι με βλέπουν σαν εχθρό τους το έχουν επιλέξει οι ίδιοι. Όμως, μη φοβάσαι αυτόν που παραδέχεται την κακία του. Είναι λιγότερο επικίνδυνος από αυτόν που κρύβει την κακία του πίσω από τον καθωσπρεπισμό...

Τρίτη 11 Ιανουαρίου 2011

Εξεταστική... ένα όνομα, μια ιστορία!

Εξεταστική. Δεν ξέρω αν θέλω να βάλω τα γέλια ή τα κλάματα όποτε ακούω αυτή τη λέξη. Κι επειδή είμαι χαρούμενος άνθρωπος τελικά βάζω τα γέλια. Εύκολο να το καταλάβει κανείς αν ξέρει σε ποιο εξάμηνο είμαι.
Είμαι σίγουρη ότι όλοι οι φοιτητές έχουν να διηγηθούν από μία τουλάχιστον ιστορία που θυμούνται από τις εξεταστικές. Δε νομίζω λοιπόν να έχει νόημα να σας αφηγηθώ προσωπικές εμπειρίες από τις δεκάδες εξεταστικές που έχω δώσει. Θα αρκεστώ στο να γράψω απλά το πριν κ το μετά μιας εξεταστικής!
Τέσσερις περίπου μήνες πριν την εξεταστική, δηλαδή όταν τελειώνει η προηγούμενη εξεταστική μας, το άκουσμα της λέξης μας αφήνει αδιάφορους. Βαθιά μέσα μας, μιλάμε για βάθος χιλιομέτρων, ξέρουμε ότι σε λίγους μήνες θα έχουμε εξεταστική. So what? Πρώτη φορά θα είναι; Χαλαρά ρε!
Τρεις μήνες πριν την εξεταστική δε σκεφτόμαστε και πολύ διαφορετικά. Εξακολουθούμε να σκεφτόμαστε σχεδόν το ίδιο, όμως... προσπαθούμε να πείσουμε τον εαυτό μας ότι αυτή τη φορά θα ξεκινήσουμε διάβασμα λίγο νωρίτερα για να προλάβουμε!
Δύο μήνες πριν την εξεταστική συνειδητοποιούμε ότι πλησιάζει η εξεταστική αλλά από την άλλη λέμε "Εντάξει, έχουμε 2 μήνες ακόμα". Επίσης, βρισκόμαστε στη φάση "Να βρω τις σημειώσεις μου σιγά σιγά για να είμαι έτοιμος όταν ξεκινήσω διάβασμα".
Ένα μήνα πριν την εξεταστική εννοείται ότι δεν έχουμε αναζητήσει καν τις σημειώσεις μας. Υποθέτουμε ότι τις έχουμε σε ένα ράφι στη βιβλιοθήκη μας. Ρωτάμε συμφοιτητές μας αν ξέρουν κανένα sos, αν δεν έχουμε σημειώσεις σε κάποιο μάθημα σκεφτόμαστε κάποιο φίλο μας που θα μπορούσε να μας δανείσει τις δικές του.
Τρεις εβδομάδες πριν την εξεταστική: -Ρε, πάμε για καφέ; -Όχι ρε συ, θέλω να βάλω σε μια τάξη τις σημειώσεις μου κ να αρχίσω διάβασμα σιγά σιγά. -Έγινε. Εγώ θα πάω με τον Μάκη. -Τι ώρα είπαμε θα πάτε; Και φυσικά πάμε, έχουμε χρόνο ακόμα! Ξεκινάμε διάβασμα αύριο.
Δύο εβδομάδες πριν την εξεταστική, αρχίζουμε να παίρνουμε σοβαρά το θέμα κ στρωνόμαστε για διάβασμα...για κανά δυο μέρες. Μετά κάνουμε ένα διήμερο διάλειμμα, να πάρει το κεφάλι μας αέρα βρε αδερφέ!
Μια εβδομάδα πριν την εξεταστική το παίρνουμε απόφαση. Θα διαβάσουμε κ ήδη αργήσαμε να ξεκινήσουμε... αλλά ρε γαμώτο, το δωμάτιό μας είναι χάλια. Η ντουλάπα θέλει φτιάξιμο, ο υπολογιστής θέλει format, το κινητό τα έχει παίξει, το τηλεκοντρόλ δεν έχει μπαταρίες... ένα σωρό δουλειές που πρέπει να γίνουν άμεσα. Ή μάλλον όχι άμεσα. ΤΩΡΑ!
Ένα βράδυ πριν την εξεταστική ξενυχτάμε για να διαβάσουμε. Πω ρε γαμώτο, πως τα καταφέραμε πάλι κ στην εξεταστική αυτή κάνουμε τα ίδια με την προηγούμενη;

Υ.Γ: Μην είμαι αγενής. Αυτή είναι η πρώτη ανάρτηση του 2011. Καλή χρονιά σε όλους! Επίσης, καλή επιτυχία στην εξεταστική, συνάδελφοι φοιτητές... Κ όσοι κοντεύετε, καλό πτυχίο! :-)