Τρίτη 21 Αυγούστου 2012

Φίλοι και "φίλοι"!

Πριν μέρες, μην έχοντας τι να κάνω, είπα να googlάρω ό,τι μου ερχόταν στο μυαλό. Άρχισα να ψάχνω διάφορα, μέχρι που αποφάσισα να πατήσω τη λέξη... Φίλος! Μέσα στα χιλιάδες αποτελέσματα που εμφανίστηκαν, μπήκα στο Βικιλεξικό. Να δω δηλαδή, τι στο καλό σημαίνει η λέξη φίλος; Κ ιδού το αποτέλεσμα....

...Κ διαβάζοντάς το ξανά και ξανά, έβαλα τα γέλια. Υπάρχει κάποιος ο οποίος τηρεί όλα αυτά; Δεν εννοώ ότι για να είναι κάποιος φίλος, πρέπει να τηρεί και τις 6 περιπτώσεις. Βασικά, τις περιπτώσεις 2,3,4,5 και 6, τις θεωρώ παντελώς άσχετες από τη λέξη φίλος. Οπότε, θα σταθώ μόνο στην περίπτωση 1.

Φίλος είναι το πρόσωπο με το οποίο συνδέεται κανείς με σχέση αμοιβαίας αγάπης, αφοσίωσης και κατανόησης... Μπούρδες, συμπληρώνω εγώ. Αρχικά, η αμοιβαία αγάπη πιθανόν να μην κρατάει για πάντα. Δεύτερον, η αφοσίωση. Τι πάει να πει αφοσίωση; Η φιλία, κατά τη γνώμη μου, απαιτεί ελευθερία και όχι αφοσίωση. Δηλαδή, έχω έναν φίλο ή φίλη και αφοσιώνομαι σε αυτόν. Δεν αποκτώ άλλους φίλους, αφοσιώνομαι σ' αυτόν ή αυτήν και γινόμαστε σιαμαίοι; Τρίτον, κατανόηση. Όποιος με κατανοεί, είναι φίλος μου; Ή όποιον κατανοώ εγώ, γίνομαι φίλη του; Μπορεί να υπάρχουν στον κόσμο 100.000 άνθρωποι που με κατανοούν, είναι όλοι φίλοι μου;

Πάντα είχα διαφορετική αντίληψη για τον όρο φιλία. Δε θεωρούσα φίλο μου όποιον μου έλεγε αυτό που θέλω να ακούσω, ούτε όποιον με έπαιρνε 40 τηλέφωνα την ημέρα, ούτε όποιον μου στεκόταν σε κάποια δύσκολη στιγμή και μετά μου το "κοπάναγε" με κάθε ευκαιρία. Αντιθέτως, έχω φίλους που μένουν πολύ μακριά από την πόλη μου, που μιλάμε στο τηλέφωνο 5 φορές το χρόνο, που μπορεί να κάνω να τους δω 2 ή 3 χρόνια αλλά που ξέρω πως θα είναι εκεί όταν θελήσω να τους μιλήσω κ που ξέρουν κ οι ίδιοι φυσικά ότι θα είμαι δίπλα τους όταν με χρειαστούν. Και που, ακόμα κ αν έχουμε να μιλήσουμε 3 μήνες, νιώθουμε λες κ μιλάμε κάθε μέρα. Ανθρώπους που χαίρομαι με τη χαρά τους, τους θαυμάζω για τις επιτυχίες τους και που δεν ζηλεύω όταν καταφέρνουν κάτι που εγώ δε μπόρεσα. Ο φίλος είναι ένας άνθρωπος που δεν μπορείς να περιγράψεις γιατί τον λες φίλο, ξέρεις τους λόγους που τον εμπιστεύεσαι αλλά δεν μπορείς να τους εξηγήσεις. Είναι αυτό το "κλικ" που λέμε. Το λέμε "κλικ" γιατί δεν ξέρουμε πως αλλιώς να το πούμε. Αν το ξέραμε, θα το λέγαμε!

Όλοι οι άνθρωποι έχουμε τουλάχιστον ένα φίλο. Κι ας είναι πολλοί εκείνοι οι οποίοι λένε ότι δεν έχουν κανένα φίλο κλπ, κλπ. Κι όμως, έχουν. Ο καλύτερός μας φίλος, θα πρέπει να είναι ο εαυτός μας! Αν δε μάθουμε να μιλάμε με τον εαυτό μας, να του εμπιστευόμαστε ακόμα κ τις πιο βαθιά κρυμμένες σκέψεις μας, δεν πρόκειται κανείς άλλος να το κάνει! Γι αυτό, γίνετε φίλοι με τον εαυτό σας πρώτα απ' όλα και ύστερα με τους γύρω σας.

Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2011

Να φύγω να πάω που; Να μείνω να κάνω τι;

Ύστερα από καιρό και λόγω του ότι είμαι άρρωστη κ έμεινα σπίτι, αποφάσισα να γράψω. Να προσπαθήσω να αποτυπώσω τις πολύπλοκες σκέψεις μου με το γραπτό λόγο. Δεν είναι βέβαια τόσο απλό όσο φαίνεται, καθώς μπορεί να σκέφτομαι ταυτόχρονα άσχετα μεταξύ τους πράγματα!
Δυστυχώς όμως, θέλοντας και μη, είτε αποφεύγουμε να παρακολουθούμε τις εξελίξεις στη χώρα μας είτε όχι, δε γίνεται να μη μας αγγίξουν οι αλλαγές που γίνονται. Και με κλειστή τηλεόραση να είσαι όλη μέρα, βγαίνοντας έξω σίγουρα κάποιος θα αναφέρεται στο θέμα αυτό.
Αυτό ακριβώς έπαθα κι εγώ. Αποφεύγω να διαβάζω νέα για την οικονομία της χώρας, αποφεύγω τις ειδήσεις. Κι όμως, βγαίνοντας έξω πάντα όλο και κάτι ακούω. Κι όσο κι αν προσπαθώ να απομονώσω αυτές τις πληροφορίες, πάντα μπλέκονται με τις υπόλοιπες σκέψεις μου. Γιατί όπως και να το κάνουμε, τελικά τα πάντα είναι μια αλυσίδα!
Ένα παλιό λαϊκό τραγούδι έλεγε: "Δυο φωνές μου φωνάζουν, δυο φωνές με τρομάζουν. Να φύγω να πάω που; Να μείνω να κάνω τι;" Σαφώς το τραγούδι είχε άλλο σκοπό που γράφτηκε, ταιριάζει όμως στις σκέψεις μου. Και θα σας εξηγήσω τι εννοώ.
Όπως όλοι βλέπουμε, η οικονομία της χώρας μας πάει από το κακό στο χειρότερο. Δεν ξέρω για πόσο καιρό θα υπάρχει το χειρότερο και πόσο κοντά είναι το χείριστο. Να μείνω λοιπόν, να κάνω τι; Να παλέψεις, μου απαντάνε κάποιοι. Να παλέψω με τι; Με ποια όπλα;
Κι από την άλλη... Να φύγω, να πάω που; Δεν είναι εύκολο να φύγεις από τη χώρα σου και να εγκατασταθείς σε μια άλλη. Υπάρχουν πολλά τα οποία σε δένουν με τον τόπο σου και φυσικά το σημαντικότερο είναι η οικογένεια. Αλλά ακόμα κι αν το προσπεράσουμε αυτό... Δεν είναι και η καλύτερη η αντιμετώπιση των Ελλήνων από άλλους λαούς ύστερα από τις οικονομικές εξελίξεις.
Δεν ξέρω αν αυτές τις σκέψεις τις έχουν κάνει κι άλλοι. Δεν ξέρω πως φτάσαμε ως εδώ. Δεν ξέρω αν θα καταφέρουμε ποτέ να βγούμε από εδώ. Το μόνο που ξέρω είναι ότι μας έχουν βουτήξει μέσα στην απελπισία και την απαισιοδοξία.

Κυριακή 3 Ιουλίου 2011

Κ όμως είμαι ακόμα εδώ...

...Κι αυτό το καλοκαίρι, που λέει και το τραγούδι! Τι μου κάνετε; Η αλήθεια είναι ότι το ψιλοπαράτησα το blog, όπως ακριβώς είχα προβλέψει από τη μέρα που το ξεκίνησα. Αυτό δε σημαίνει πως δεν παρακολουθώ τι γίνεται όμως. Απλά δεν είχα έμπνευση.
Εκτός από έμπνευση δεν είχα και χρόνο. Μια η πρακτική, μέχρι να μπω σε ένα ρυθμό ήρθε και η εξεταστική. Η εξεταστική τελείωσε επιτέλους, ήρθε όμως το καλοκαίρι. Ή τουλάχιστον έτσι αρχίζω να νομίζω. Γιατί δεν είναι καιρός αυτός, κακά τα ψέματα.
Αυτό είναι ένα άσκοπο post απλά για να μπω και πάλι σε ρυθμούς, λέμε τώρα. Μου φαίνεται περίεργο βέβαια να κάνω ανάρτηση τέτοια ώρα, γιατί πριν που είχα βγει κόντεψα να κοιμηθώ όρθια κ από τη στιγμή που ξάπλωσα δε μπορώ να κλείσω μάτι! Κι έχω και πρωινό ξύπνημα... Το οποίο δε συνηθίζεται το άτιμο. Και στις 9 το βράδυ να κοιμηθώ, στις 7 δε μπορώ να ξυπνήσω! Μου φαίνεται πρέπει να πάω στην Ικαρία να ζήσω!
Τελοσπάντων, να μη μακρηγορώ. Μάλλον ήρθε η ώρα να σας αποχαιρετήσω, όμως θα επιστρέψω σύντομα. Κι αυτό είναι απειλή, χιχιχι!

Τρίτη 15 Μαρτίου 2011

Συνοχή σκέψεων ώρα μηδέν!

Πέρασε κ όλας ένας μήνας; Πόσο γρήγορα περνάει ο καιρός! Φτάσαμε ήδη στο Μάρτη, στα μέσα του Μάρτη δηλαδή. Σα χτες τη θυμάμαι την πρωτοχρονιά... Ένιγουέι!
Αρχικά, να ζητήσω συγγνώμη από τους χιλιάδες αναγνώστες μου για την απουσία μου(μην κλαίτε, γύρισα!). Αλλά... αποφάσισα-επιτέλους-να κάνω την πρακτική μου κ έχει περισσότερο τρέξιμο απ'όσο περίμενα. Όχι η δουλειά. Τα χαρτιά που πρέπει να μαζέψω κ να καταθέσω είναι το τρέξιμο! Επίσης, ήρθε η ώρα να πάρω κ την πτυχιακή μου. Άλλο κ αυτό. Ήρθε η ώρα να υποστηρίξω το ρόλο μου σα φοιτήτρια(ποτέ δεν είναι αργά!) κ συνειδητοποίησα πως ΑΚΟΜΑ είμαι φοιτήτρια. Ένιγουέι δις.
Σήμερα κοίταζα αεροπορικά εισιτήρια στο internet. Κοίταζα μακροπρόθεσμα, για την περίοδο του Οκτωβρίου... Φρίκη! Πιο φθηνά είναι να πας Μιλάνο με το αεροπλάνο, παρά να πας στη Θεσσαλονίκη!!! Ένιγουέι για ακόμα μια φορά...
Το σημερινό post δεν έχει καμία απολύτως συνοχή! Σκοπός του post ήταν να αναδημοσιεύσω από το meteo.gr 20 εντυπωσιακά στοιχειά για το ηλιακό μας σύστημα. Το ηλιακό μας σύστημα, ο γαλαξίας μας, το σύμπαν είναι ίσως πράγματα που μπορεί να μη σας ενδιαφέρουν όμως εμένα προσωπικά με συναρπάζουν.Έτσι λοιπόν, σας παρουσιάζω τα εντυπωσιακά στοιχεία για το ηλιακό μας σύστημα! Enjoy!

1. Οι τροχιές όλων των πλανητών του ηλιακού συστήματος οριοθετούνται περίπου στο ίδιο επίπεδο, το οποίο καλείται εκλειπτική.
2. Όλες οι τροχιές αυτές έχουν την ίδια φορά (αντίθετη με τους δείκτες του ρολογιού) και είναι πολύ περισσότερο κυκλικές παρά ελλειπτικές.
3. Η περισσότερο έκκεντρη τροχιά (ελλειπτική) ανήκει στον Ερμή και η λιγότερο έκκεντρη (κυκλική) στην Αφροδίτη.
4. 'Ολοι οι πλανήτες αυτοπεριστρέφονται με φορά αντίθετη με αυτή των δεικτών του ρολογιού (αριστερόστροφα), εκτός της Αφροδίτης και του Ουρανού που περιστρέφονται δεξιόστροφα.
5. Οι 4 εσωτερικοί πλανήτες (Ερμής, Αφροδίτη, Γη και Άρης - πλούσιοι σε μέταλλα) παρουσιάζουν εντελώς διαφορετική χημική σύσταση από τους 4 εξωτερικούς (Δίας, Κρόνος, Ουρανός και Ποσειδώνας - πλούσιοι σε ελαφρά στοιχεία). Οι πυκνότητες των μεν κυμαίνονται μεταξύ 4 - 5 gr/cm3, ενώ των δε είναι περίπου 1 gr/cm3. O Κρόνος έχει τόσο χαμηλή πυκνότητα (0.7 gr/cm3) ώστε θα επέπλεε στο νερό.
6. Η συνολική μάζα της κύριας ζώνης των αστεροειδών είναι κάτι λιγότερο από το ένα χιλιοστό της μάζας της Γης. Ο μεγαλύτερος αστεροειδής (νάνος πλανήτης) είναι η Δήμητρα (μεγέθους 1.000 χλμ), η μάζα της οποίας καλύπτει περίπου το ένα τρίτο της συνολικής μάζας της ζώνης.
7. Ο Δίας είναι ο μεγαλύτερος πλανήτης και ο γρηγορότερος. Αυτοπεριστρέφεται σε περίπου 10 ώρες και η βαρύτητα του είναι 2.5 φορές ισχυρότερη από αυτήν της Γης.
8. H περίφημη κόκκινη κηλίδα του Δία είναι μία τεράστια ατμοσφαιρική καταιγίδα με μέγεθος περίπου τριπλάσιο από αυτό της Γης.
9. Η Αφροδίτη είναι ο θερμότερος και λαμπρότερος πλανήτης. Η μέση επιφανειακή θερμοκρασία της είναι περίπου 465 βαθμοί.
10. Η μέρα της Αφροδίτης (243 γήινες μέρες) είναι μεγαλύτερη από τον χρόνο που χρειάζεται για να συμπληρώσει μία περιστροφή γύρω από τον ήλιο (225 μέρες).
11. Το ηφαίστειο Όλυμπος είναι το ψηλότερο όρος (27 χλμ) στο ηλιακό μας σύστημα και βρίσκεται στον Άρη. Το μέγεθός του είναι περίπου 600 χλμ.
12. Η επιφανειακή θερμοκρασία του Ήλιου είναι ~ 5500 βαθμοί, ενώ στις κεντρικές του περιοχές φτάνει τα δέκα εκατομμύρια.
13. Κάθε δευτερόλεπτο, 4.6 εκατομμύρια τόνοι ηλιακής μάζας μετατρέπονται σε ηλιακή ενέργεια και ακτινοβολούνται.
14. Ο Ήλιος είναι 110 φορές σε μέγεθος μεγαλύτερος από την Γη, ενώ η βαρύτητά του είναι 28 φορές ισχυρότερη. Αν το βάρος ενός ανθρώπου στην Γη είναι 71 κιλά, τότε στον Ήλιο θα ζυγίζει περίπου 2 τόνους.
15. Η ιδιοπεριστροφή του Ήλιου καλύπτει περίπου 25 γήινες μέρες, ενώ η περιστροφή γύρω από τον Γαλαξία μας περίπου 240 εκατομμύρια χρόνια.
16. Ο Ουρανός είναι ο μοναδικός πλανήτης του οποίου το επίπεδο περιστροφής είναι πολύ κοντά στο τροχιακό του επίπεδο. Δηλαδή, περιστρέφεται σχεδόν ξαπλωμένος.
17. Ο Ποσειδώνας είναι ο πιο μακρινός πλανήτης του ηλιακού μας συστήματος και ο ψυχρότερος (-220 °C). Από τότε που ανακαλύφθηκε (1846), μόλις το τρέχον έτος (2011) ολοκληρώνει μία πλήρη περιφορά γύρω από τον Ήλιο (165 γήϊνα χρόνια).
18. Η Γη είναι ο μεγαλύτερος από τους εσωτερικούς πλανήτες και αυτός που έχει την υψηλότερη πυκνότητα σε όλο το ηλιακό σύστημα (5.5 gr/cm3), συμπεριλαμβανομένου και του ήλιου.
19. Οι εξωτερικοί πλανήτες, αντίθετα με τους εσωτερικούς, έχουν συστήματα δακτυλίων που αποτελούνται από πέτρα, πάγο και σκόνη.
20. Ο κοντινότερος αστέρας στο ηλιακό μας σύστημα είναι ο εγγύτατος του Κενταύρου (Proxima Centauri) και απέχει περίπου 4.22 έτη φωτός (~ 40 τρισεκατομμύρια χλμ).
πηγή: http://www.meteo.gr/astro_Solar_System_a.asp

Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου 2011

Δε μεγαλώνω!

Πέρασε αρκετός καιρός από την τελευταία φορά που έγραψα στο blog μου. Κ αυτό λόγω εξεταστικής. Ποτέ δεν κατάλαβα πως γίνεται είτε διαβάζεις είτε όχι η εξεταστική να σου τρώει τόσο χρόνο κ τόση ενέργεια. Εντάξει, όταν διαβάζεις το καταλαβαίνω. Όταν δεν σκοτώνεσαι στο διάβασμα όμως, πως γίνεται;
Εκτός βέβαια από την εξεταστική, ομολογώ πως δεν είχα κ ιδιαίτερη έμπνευση. Βασικά δεν είχα καθόλου έμπνευση μέχρι που έτυχε να δω στο facebook ένα τραγούδι κ τότε έγινε το "κλικ" στο μυαλό μου: Δε μεγαλώνω(που να σκάσουν όλοι)!!!
Εννοείται πως δεν ανακάλυψα κάποιο ελιξίριο μακροζωίας ή κάτι παρόμοιο. Τίποτα δεν ανακάλυψα παρά μόνο συνειδητοποίησα.
Σε λίγες μέρες κλείνω τα 25 ή αλλιώς κλείνω το 1/4 του αιώνα,χα χα! Εγώ όμως νιώθω ακόμα 16 και δεν ενοχλώ κανέναν. Φυσικά δε συμπεριφέρομαι (όχι πάντα δηλαδή) σαν 16χρονο όμως νομίζω ότι η ηλικία μου είναι ακόμα εκεί. Ίσως επειδή δεν έχω αλλάξει κ εμφανισιακά από τότε.
Κάποιες φορές βλέπω στο δρόμο παλιές μου συμμαθήτριες κ απορώ: Αυτή γιατί φαίνεται 30 κ εγώ 20; Μαζί δεν πηγαίναμε σχολείο; Κ ήμουν από τις μικρότερες στην τάξη μιας κ είχα κερδίσει χρονιά.
Τελοσπάντων, το θέμα μου δεν ήθελα να πάει προς τα εκεί συνεπώς θα προσπαθήσω να το μαζέψω πάλι. Είναι πολλές οι φορές που έχουμε έρθει σε ένα αδιέξοδο κ δεν ξέρουμε ποιο δρόμο να διαλέξουμε. Έχουμε σκεφτεί ποτέ το αδιέξοδο αυτό μέσα από τα μάτια ενός παιδιού; Ναι, ακούγεται αφελές. Όμως τα παιδιά βλέπουν τα πράγματα τόσο απλά κ εύκολα. Εύκολα δεν είναι πάντα, τείνω όμως να καταλήξω στο συμπέρασμα πως τα πράγματα είναι πολύ απλά. Μα πάρα πολύ απλά. Εμείς οι άνθρωποι τα μπερδεύουμε για να έχουμε να ασχολούμαστε με κάτι. Σκοπός σε κάθε πρόβλημα είναι η λύση. Κ η απλή λύση είναι η καλύτερη!
Μου αρέσει να βλέπω τα πράγματα απλά όπως ακριβώς τα έγραψα πιο πάνω: Μέσα από τα μάτια ενός παιδιού. Χωρίς πονηριά, χωρίς δόλο, χωρίς ζήλεια ή μίσος. Συνειδητοποιήστε πόσο απλά είναι τα πράγματα που σας απασχολούν με τον ίδιο τρόπο που θα το έκανε κ ένα παιδί. Ίσως τελικά να είχαμε έναν καλύτερο κόσμο με τον τρόπο αυτό. Γιατί είπαμε, τα πράγματα είναι απλά. Το μπέρδεμα είναι να το καταλάβεις!

Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2011

Κακός γεννιέσαι, δε γίνεσαι!

Πάντα είχα την άποψη πως άλλο πράγμα είναι η κακία κ άλλο ο κακός άνθρωπος. Αυτό το στήριζα στο ότι κακία μπορεί να έχει ο καθένας μας για κάτι συγκεκριμένο, ενώ ο κακός θέλει να βλάψει όλο τον κόσμο είτε του έχει κάνει κάτι είτε όχι.
Στην πορεία άρχισα να σκέφτομαι πως την κακία μας την προκαλεί κάποιος άνθρωπος, κάποια κατάσταση. Άρα είναι κάτι που δεν είναι έμφυτο. Άρα όποιος έχει κακία δεν είναι κακός! Κακός γεννιέσαι, δε γίνεσαι.
Πολλές φορές στη μέχρι τώρα ζωή μου "πλήρωσα" το θάρρος της γνώμης κ της άποψής μου. Χαρακτηρίστηκα ως κακιά, επειδή απλά είπα την άποψή μου, την αλήθεια δηλαδή όπως την αντιλαμβανόμουν εγώ η ίδια. Παρόλο που προσπάθησα να εξηγήσω πως ό,τι λέω είναι η γνώμη μου και η άποψή μου και φυσικά δεν διατάζω κανένα να κάνει αυτό που λέω εγώ, πάλι κακιά ήμουν. Και το αποτέλεσμα κάποιες από τις φορές αυτές ήταν να προσπαθήσουν να μου βάλουν τρικλοποδιές χωρίς λόγο και αιτία, μόνο κ μόνο επειδή ήθελαν να ακούσουν οι άλλοι τη δική τους αλήθεια. Επειδή δεν άντεξαν να ακούσουν την αλήθεια όπως τη βλέπει κάποιος άλλος. Και στο κάτω κάτω, αν δεν αντέχεις να ακούσεις κάτι που ναι μεν ξέρεις αλλά δε θέλεις να το ακούσεις... Μη ρωτάς! Είναι απλό, νομίζω...
Θεωρώ πως το καλύτερο που έχεις να κάνεις, στην αρχή τουλάχιστον, στις τρικλοποδιές που σου βάζουν οι άλλοι είναι να αδιαφορήσεις. Μία, δύο θα τους περάσει. Όταν όμως βλέπεις πως είναι επαναλαμβανόμενο και πως ο άλλος προσπαθεί να σου κάνει κάτι για να πονέσεις κ να γελάει εκείνος, τότε; Τότε... εκδικείσαι! Ναι ξέρω, θα σκεφτείται πως είμαι κακιά. Αλλά, όχι δεν είμαι. Εκδικούμαι όταν πρέπει και όποιον πρέπει. Και πάλι η εκδίκηση για μένα είναι το τελευταίο που θα σκεφτώ. Όταν με βλάπτουν όμως δε μπορώ να κάθομαι και να το δέχομαι.

Παραδέχομαι ότι έχω κακία μέσα μου για συγκεκριμένα πράγματα όμως. Αυτό δε σημαίνει πως είμαι κακιά. Δε θέλω να βλάψω κανένα που δε με έχει  πειράξει ή δεν με έχει πονέσει. Αλλά και πάλι, θα πρέπει να είναι πολύ μεγάλο το κακό που μου έχουν προκαλέσει για να έχω τέτοια αισθήματα. Εχθρούς δεν έχω, όσοι με βλέπουν σαν εχθρό τους το έχουν επιλέξει οι ίδιοι. Όμως, μη φοβάσαι αυτόν που παραδέχεται την κακία του. Είναι λιγότερο επικίνδυνος από αυτόν που κρύβει την κακία του πίσω από τον καθωσπρεπισμό...

Τρίτη 11 Ιανουαρίου 2011

Εξεταστική... ένα όνομα, μια ιστορία!

Εξεταστική. Δεν ξέρω αν θέλω να βάλω τα γέλια ή τα κλάματα όποτε ακούω αυτή τη λέξη. Κι επειδή είμαι χαρούμενος άνθρωπος τελικά βάζω τα γέλια. Εύκολο να το καταλάβει κανείς αν ξέρει σε ποιο εξάμηνο είμαι.
Είμαι σίγουρη ότι όλοι οι φοιτητές έχουν να διηγηθούν από μία τουλάχιστον ιστορία που θυμούνται από τις εξεταστικές. Δε νομίζω λοιπόν να έχει νόημα να σας αφηγηθώ προσωπικές εμπειρίες από τις δεκάδες εξεταστικές που έχω δώσει. Θα αρκεστώ στο να γράψω απλά το πριν κ το μετά μιας εξεταστικής!
Τέσσερις περίπου μήνες πριν την εξεταστική, δηλαδή όταν τελειώνει η προηγούμενη εξεταστική μας, το άκουσμα της λέξης μας αφήνει αδιάφορους. Βαθιά μέσα μας, μιλάμε για βάθος χιλιομέτρων, ξέρουμε ότι σε λίγους μήνες θα έχουμε εξεταστική. So what? Πρώτη φορά θα είναι; Χαλαρά ρε!
Τρεις μήνες πριν την εξεταστική δε σκεφτόμαστε και πολύ διαφορετικά. Εξακολουθούμε να σκεφτόμαστε σχεδόν το ίδιο, όμως... προσπαθούμε να πείσουμε τον εαυτό μας ότι αυτή τη φορά θα ξεκινήσουμε διάβασμα λίγο νωρίτερα για να προλάβουμε!
Δύο μήνες πριν την εξεταστική συνειδητοποιούμε ότι πλησιάζει η εξεταστική αλλά από την άλλη λέμε "Εντάξει, έχουμε 2 μήνες ακόμα". Επίσης, βρισκόμαστε στη φάση "Να βρω τις σημειώσεις μου σιγά σιγά για να είμαι έτοιμος όταν ξεκινήσω διάβασμα".
Ένα μήνα πριν την εξεταστική εννοείται ότι δεν έχουμε αναζητήσει καν τις σημειώσεις μας. Υποθέτουμε ότι τις έχουμε σε ένα ράφι στη βιβλιοθήκη μας. Ρωτάμε συμφοιτητές μας αν ξέρουν κανένα sos, αν δεν έχουμε σημειώσεις σε κάποιο μάθημα σκεφτόμαστε κάποιο φίλο μας που θα μπορούσε να μας δανείσει τις δικές του.
Τρεις εβδομάδες πριν την εξεταστική: -Ρε, πάμε για καφέ; -Όχι ρε συ, θέλω να βάλω σε μια τάξη τις σημειώσεις μου κ να αρχίσω διάβασμα σιγά σιγά. -Έγινε. Εγώ θα πάω με τον Μάκη. -Τι ώρα είπαμε θα πάτε; Και φυσικά πάμε, έχουμε χρόνο ακόμα! Ξεκινάμε διάβασμα αύριο.
Δύο εβδομάδες πριν την εξεταστική, αρχίζουμε να παίρνουμε σοβαρά το θέμα κ στρωνόμαστε για διάβασμα...για κανά δυο μέρες. Μετά κάνουμε ένα διήμερο διάλειμμα, να πάρει το κεφάλι μας αέρα βρε αδερφέ!
Μια εβδομάδα πριν την εξεταστική το παίρνουμε απόφαση. Θα διαβάσουμε κ ήδη αργήσαμε να ξεκινήσουμε... αλλά ρε γαμώτο, το δωμάτιό μας είναι χάλια. Η ντουλάπα θέλει φτιάξιμο, ο υπολογιστής θέλει format, το κινητό τα έχει παίξει, το τηλεκοντρόλ δεν έχει μπαταρίες... ένα σωρό δουλειές που πρέπει να γίνουν άμεσα. Ή μάλλον όχι άμεσα. ΤΩΡΑ!
Ένα βράδυ πριν την εξεταστική ξενυχτάμε για να διαβάσουμε. Πω ρε γαμώτο, πως τα καταφέραμε πάλι κ στην εξεταστική αυτή κάνουμε τα ίδια με την προηγούμενη;

Υ.Γ: Μην είμαι αγενής. Αυτή είναι η πρώτη ανάρτηση του 2011. Καλή χρονιά σε όλους! Επίσης, καλή επιτυχία στην εξεταστική, συνάδελφοι φοιτητές... Κ όσοι κοντεύετε, καλό πτυχίο! :-)