Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2010

Ζω αλλά δεν ξέρω τι γράφω!

Μετά από μια δύσκολη μέρα, μια μέρα ηλιόλουστη κ γιορτινή κατά την οποία ήμουν το παιδί για όλες τις δουλειές και μετά από έναν μαραθώνιο καφέ τον οποίο είχα κάθε δικαίωμα να πιω, αποφάσισα να σερφάρω στο διαδίκτυο. Για να με πάρει ο ύπνος πιο πολύ... Και τότε μου ήρθε φλασιά: Έχεις κ ένα blog, ξέρεις!
Το θέμα είναι άγνωστο. Δεν ξέρω γιατί θέλω να γράψω. Ο αναγνώστης-Ηλίας μου υπενθύμισε την ύπαρξη του blog για να είμαι ειλικρινής και δε θέλω να τον απογοητεύσω! Εγώ προειδοποίησα, φίλτατε, ότι δεν παίζει αυτά που θα γράψω να βγάζουν νόημα.
Πως γίνεται ακριβώς τη στιγμή που θες να κάνεις κάτι, κάτι άλλο να σου αποσπά την προσοχή; Εγώ για παράδειγμα. Αποφάσισα να γράψω νέα ανάρτηση την ώρα που άρχισαν να κλείνουν τα μάτια μου από τη νύστα. Και τώρα απορώ πως στο καλό γράφω αφού τα μάτια μου είναι σχεδόν κλειστά! Γενικά το έχω παρατηρήσει αυτό. Είναι άραγε κάποιες ανώτερες δυνάμεις που μας αποσπούν την προσοχή για το καλό μας, ή τελικά δε θέλαμε πραγματικά να κάνουμε το Χ κ έτσι η προσοχή μας αποσπάστηκε τόσο εύκολα από το Ψ; Πφ... Πολύ το φιλοσοφώ τέτοια ώρα! 2 το πρωί, νυσταγμένη και νηφάλια δε γίνεται να ανοίξω τέτοιο θέμα!
Ας πούμε λοιπόν πως η αποψινή ανάρτηση αποτελεί απλά ένα ίχνος ζωής μου. Ζω. Ζω κ βασιλεύω! Αυτό δεν αποτελεί απειλή. Όποιος όμως το εξέλαβε σαν απειλή, τότε κάποια μαλακία έχει κάνει!

1 σχόλιο:

  1. αυτη η ανωτερη δυναμη λεγεται βαρεμαρα.. βαριεσαι το Χ περισσοτερο απ' το Ψ..

    φιλοσοφησα παλι :D

    ΑπάντησηΔιαγραφή