Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2010

Στο σταυροδρόμι...

Όλοι μας έστω μία φορά στη ζωή μας έχουμε έρθει στο σημείο να θέλουμε είτε να αναθεωρήσουμε μια κατάσταση, είτε να ξεφύγουμε από αυτή μια για πάντα. Το αν και με ποιο τρόπο το καταφέρνουμε αυτό, είναι μεγάλη συζήτηση. Όμως τι από τα δύο είναι καλύτερο; Να φύγεις ή να μείνεις;
Η απάντησή μου στο ερώτημα αυτό είναι: Εξαρτάται! Εξαρτάται από πολλά πράγματα. Από την ίδια την κατάσταση, από την ψυχολογική μας διάθεση, από τις αντοχές και τα όριά μας. Μα πάνω απ' όλα, ο ίδιος μας ο εαυτός ξέρει ποιο είναι το καλύτερο για εμάς, άλλο αν κάποιες φορές δε θέλουμε να παραδεχτούμε πως γνωρίζουμε τι πρέπει να κάνουμε γιατί δε μας αρέσει. Η αλήθεια λοιπόν, κρύβεται μέσα μας!
Κατά τη γνώμη μου, η ζωή μας αποτελείται από πολλά σταυροδρόμια και για κάθε πρόβλημα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε δεν αντιστοιχεί μόνο ένα σταυροδρόμι αλλά και περισσότερα. Θεωρώ πως έχουμε φτάσει κάποια στιγμή όλοι μπροστά από ένα σταυροδρόμι μη ξέροντας ποιο δρόμο πρέπει να ακολουθήσουμε. Και τότε σκεφτόμαστε υποθετικά: "Υπάρχουν πολλά σταυροδρόμια, αλλά εγώ θα ακολουθήσω το 1. Το 1, χωρίζεται σε δρόμους. Αν ακολουθήσω το δρόμο Α, θα γίνει αυτό. Αν ακολουθήσω το Β θα γίνει εκείνο." Υποθέσεις που ίσως τελικά να μην ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και που τις κάνουμε για να πείσουμε τον εαυτό μας να ακολουθήσει ένα δρόμο που βαθιά μέσα μας ξέρουμε ότι είναι καταστροφικός. Αλλά μέσα στην "καταστροφή" αυτή, θα βρούμε ένα ή δύο καλά μόνο και μόνο για να αποφασίσουμε να ακολουθήσουμε ένα δρόμο. Αγνοούμε τη φωνή του εαυτού μας που ουρλιάζει "Όχι μην πας από εκεί ρε τούβλο!". Κι εμείς πάμε. Και καταλαβαίνουμε το λάθος. Και γυρνάμε πίσω από τον δρόμο Α, και ξεκινάμε το δρόμο Β. Και φυσικά χάνουμε πολύτιμο χρόνο από τη ζωή μας πηγαίνοντας μπρος-πίσω στους δρόμους Α και Β.
Ξεχνάμε παντελώς τους δεκάδες ακόμα δρόμους που υπάρχουν και δεν ξέρω για ποιο λόγο κάποιες φορές λες κι έχουμε μαγνήτη και διαλέγουμε πρώτα τα "δύσκολα" σταυροδρόμια. Και όταν αποφασίζουμε να μαζέψουμε τα μπογαλάκια μας και να πάμε σε άλλο σταυροδρόμι τότε χαρακτηριζόμαστε ως... δειλοί!
Τελικά το να φεύγεις είναι δειλία ή δύναμη; Γιατί για εμένα είναι δύναμη! Χρειάζεται μεγάλα ψυχικά αποθέματα κ τεράστια δύναμη να μαζέψεις όλο σου το είναι και όλες σου τις προσπάθειες και να φύγεις. Και όχι μόνο να φύγεις, αλλά να αρχίσεις πάλι σε άλλο σταυροδρόμι. Ξανά από το τίποτα, από το μηδέν.
Κάποτε είχα διαβάσει πως η λύση σε ένα πρόβλημα δεν είναι η φυγή. Είναι η αντιμετώπιση. Κι όμως, αναθεώρησα! Η φυγή είναι το μέσο ενός ανθρώπου να αποδείξει τη δύναμη που κρύβει ο εαυτός του! Κι όταν έχεις δύναμη μέσα σου, όλα τα προβλήματα λύνονται...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου